De vraag kwam van Sevilay en haar echtgenoot Ronald. Sevilay is in Malatya geboren en toen ze drie jaar oud was, met haar ouders naar Nederland gekomen.

In en om Malatya wonen het grootste deel van de familie. Toen na de aardbeving duidelijk werd hoe krachtig en omvangrijk hij was, zijn ze meteen na gaan denken over hulp

Sevilay schrijft het volgende:

De situatie in Malatya is heel erg zwaar. Alleen al in onze familie zijn zeven gezinnen hun huis kwijt. Vier gezinnen zijn sinds afgelopen weekend naar Ankara gegaan. Daar zijn ze verdeeld over drie appartementen van andere vrienden/familieleden. Ze zitten weliswaar hutjemutje op elkaar, maar ze leven nog, hebben het warm en kunnen fatsoenlijk slapen. Inmiddels hebben we voor deze mensen in Ankara (18 personen) allemaal nieuwe kleding gekocht (winterjassen, schoenen, trainingspakken, ondergoed etc.). Ook hebben we kinderkleding, luiers etc. voor de kinderen gekocht (en een beetje speelgoed)

Eén van de beschikbare huizen is van vrienden van ons uit Hengelo, zij hebben het gelijk beschikbaar gesteld. Zij hebben het compleet laten schoonmaken en wij hebben alle boodschappen geregeld die je maar kan bedenken (eten, drinken, zeep, wasmiddelen etc.). Dit alles heeft natuurlijk veel geld gekost, maar dat maakt ons niks uit. Dat doe je gewoon. Vandaag kregen we te horen dat de drie in Malatya achtergebleven gezinnen (samen met nog wat buren) in een provisorische tent bij de abrikozenvelden verblijven. Ze zitten daar met 24 mensen in 1 tent… We hebben er inmiddels voor gezorgd dat er een grote hoeveelheid kolen die kant op gaan, want het is er nog steeds erg koud.

Daarnaast gaan we met de geboden financiën meerdere tenten plaatsen. We zijn erg dankbaar met alle hulp temeer omdat we verwachten dat er straks nog wel meer nodig is.