Op vrijdag 10 februari 2023 zijn wij als team, met ruim 150 vrijwilligers, met de vlucht CD555 van Corendon Airlines naar het rampgebied in Adiyaman afgereisd. Iedereen had maar één doel: hulp bieden waar het hardst nodig was.

Ons medici-team van ruim 24 hulpverleners werd op de campus van Adiyaman Universiteit gestationeerd. Daar zijn wij gestart met zorg verlenen in twee kleine tenten. Binnen een paar dagen groeide dit uit tot een veldhospitaal van 2 x 70m2 met een goed geëquipeerde apotheek.

Samen met de lokale collega's (zorgverleners), die het veldhospitaal tot op heden nog steeds draaiende houden, leverden we 24uurs zorg. Buiten de campus reisden we dagelijks met 2 of 3 mobiele teams naar afgelegen dorpen om daar de nodige zorg te kunnen leveren.
We hebben patiënten gezien met longontstekingen, ontregelde suikers, van een hoge bloeddruk tot aan verwondingen op de handen en voeten. De laatste dagen, en met name in de avonden, zagen wij vaker patiënten met paniekaanvallen. Patiënten die niet meer konden slapen door de huidige toestanden. Totaal invoelbaar als de stad waar je woont voor ruim 80 procent is verwoest in één nacht. Als je huis de laatste rustplaats van een gezin of familie is geweest, dan is slaap in de nacht ver te zoeken.

Een dankbaar werk voor ons team om daar een pleister op de wonden te kunnen plakken, een recept voor antibiotica uit te kunnen schrijven, een verband om de voeten te kunnen verbinden, een gesprek te kunnen voeren of een hand op de schouders te kunnen leggen. Niet zelden zijn er tranen gelaten in veiligheid van een arts/verpleegkundige/psycholoog - patiëntruimte.

Onze recente 7-daagse noodhulp reis naar Adiyaman, onze ervaringen daar en de gesprekken met overlevenden en nabestaanden hebben een grote indruk achtergelaten op ons. We dromen er nog altijd over. Dromen over hulp aan ontheemden.

Op de laatste avond van onze reis reden we langs huizen in de afgelegen dorpen met een aantal vrijwilligers uit ons team en een lokale inwoner. De dorpen waar we eerder als medici waren geweest en veel mensen in totale ontreddering hadden gezien. Ontredderd, alles verloren, maar toch nog vol met inspirerende veerkracht en dankbaarheid dat ze in leven waren.

De verhalen van mensen en de aanblik van de ingestorte huizen en tenten in de vrieskou hebben ons allen geraakt.

Een deel van ons team gaat binnenkort terug naar Adiyaman. Terug naar het veldhospitaal, en met name naar de afgelegen dorpen op de bergen waar we eerder met onze mobiele teams op bezoek waren, om hulp te bieden. Hulp aan mensen die al hun bezit zijn verloren, maar niet hun veerkracht en dankbaarheid waar ze hoop uit putten. Wij willen ze graag helpen om op hun eigen manier hun leven weer in te laten richten. Mensen helpen om hun eigen waarde, ook al is het voor heel even, terug te kunnen geven.

Adiyaman Medici-team

unnamed 2 unnamed